Koniec II wojny światowej dla Polaków nie był końcem walki o wolność. Chociaż z terytorium Polski został wygnany wróg i jednak partyzanci nie złożyli broni i postanowili dalej walczyć z sowieckim okupantem. Przypomnijmy, że w wyniku ustaleń Wielkiej Trójki Polska znalazła się pod kontrolą Związku Sowieckiego. Ta zależność od Moskwy skończyła się dopiero w 1989 roku.
Żołnierz Wyklęty to żołnierz powojennego podziemia antykomunistycznego, który przeciwstawiał się reżimowi komunistycznemu. Termin Żołnierz Wyklęty jest szeroki i obejmuje wszystkich, którzy nie uznali sowieckiej dominacji w Polsce od małej organizacji uczniowskiej aż po ogólnokrajowe organizacje polityczne i wojskowe. Wiele z tych osób walczyły wcześniej z niemieckim okupantem podczas II wojny światowej. W propagandzie Polski Ludowej takie osoby były określane mianem „bandytów reakcyjnego podziemia” i „wrogiem ludu”. Trudno dokładnie określić ile osób należało po podziemia antykomunistycznego ale szacuję się, że w latach 1944-63 liczba ta mogła dochodzić do 300 tys. osób.
Dzień 1 marca nie jest przypadkowy. Tego dnia wykonano wyrok śmierci na dowódcach Zarządu Głównego Wolność i Niezawisłość. Zostali skazani przez komunistyczne władze po pokazowym procesie. Sejm RP w 2011 roku drogą uchwały ustanowił tego dnia święto państwowe.
Musimy pamiętać o niezłomnej postawie tych ludzi, szczerym patriotyzmie aż do złożenia ofiary własnego życia. To właśnie z nich wyrastała niepodległa Rzeczypospolita.
Nawała Piotr
