W swojej historii SP2 miała dwóch patronów: marszałka Józefa Piłsudskiego oraz króla Kazimierza Wielkiego.
MARSZAŁEK JÓZEF PIŁSUDSKI (1867 – 1935)
Tw
órca niepodległej Polski: polityk, członek PPS, współtwórca ZWC oraz Związku Strzeleckiego, komendant polskich sił wojskowych, dowódca słynnej I Brygady Legionów Polskich. Po „kryzysie przysięgowym”, którego był inicjatorem, aresztowany i osadzony w Magdeburgu. Uwolniony, 10 XI 1918r. przybywa do Warszawy, przejmuje władzę i 11 XI 1918r. ogłasza niepodległość Polski. Zostaje Tymczasowym naczelnikiem Państwa, a następnie Naczelnikiem Państwa oraz Marszałkiem. Zwycięzca w wojnie polsko – bolszewickiej, współautor planu Bitwy Warszawskiej. W maju 1926 dokonał zamachu stanu, który zapoczątkował okres rządów sanacji. Autor koncepcji zakładającej utrzymanie równorzędnych stosunków z Niemcami i ZSRR.
Patron Szkoły Podstawowej w Skawinie w latach 1931 – 1945 (wyjąwszy lata okupacji)
KAZIMIERZ III WIELKI (1310 – 1370)
Ostatni z dynastii Piastów król Polski, o którym kronikarz Jan Długosz napisał „Zastał Pols
kę drewnianą, a zostawił murowaną, piękną, zdobną i zasobną”. Zawarł pokój z Krzyżakami, unię z Węgrami, opanował większość Rusi Halicko – Włodzimierskiej. Dbał o rozwój gospodarczy kraju i jego obronność (kazał wybudować ok. 50 zamków obronnych). Zreformował wojsko i skarb, skodyfikował prawo, w 1364r. założył w Krakowie pierwszy w Polsce uniwersytet dziś Uniwersytet Jagielloński. Zakładał wsie i miasta, w tym Skawinę – akt lokacyjny 22 V 1364r. Jest także fundatorem pierwszej szkoły skawińskiej, którą ustanowił na mocy aktu (przywileju) z 19 XI 1364r. (na utrzymanie szkoły przeznaczył wolną od czynszu parcelę). Przywilej ten oprócz szkoły ustanawiał w Skawinie parafię, która podobnie jak szkoła na swoje potrzeby również otrzymała parcelę wolną od czynszu, tak więc szkoła i parafia są niewiele młodsze od samego miasta, a praktycznie są równolatkami.
Patron szkoły od 1971 roku.
HISTORIA SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 2 W SKAWINIE
Szkoła Podstawowa Nr 2 w Skawinie jest najstarszą placówką oświatową na terenie naszego miasta i gminy. Wprawdzie sam budynek liczy sobie niewiele ponad 80 lat, to jednak korzenie szkoły sięgają tej pierwszej – kazimierzowskiej, ustanowionej przywilejem królewskim z 19 XI 1364 roku. Ponieważ szkoła rosła i rozwijała się równocześnie z naszym miastem, dzieliła też jego wzloty i upadki. Kiedy miasto przeżywało okres prosperity, dobrze było też szkole i na odwrót. Mimo jednak wszelkich przeciwności losu i zawirowań historii, szkoła trwała wierna miastu i jego mieszkańcom, niezmiennie dumna z osiągnięć jej wychowanków, a na tej niwie mamy się czym szczycić po dzień dzisiejszy.
Decyzja o budowie szkoły zapadła 25 IV 1930 roku. Były to ciężkie czasy kryzysu zarówno ekonomicznego, jak i politycznego. Sama myśl o tak wielkim przedsięwzięciu napawała wielu obawą, że miasto nie udźwignie takiego ciężaru. Orędownikiem budowy szkoły był major Wojska Polskiego i zarazem Komisarz Zarządu Tymczasowego Miasta Skawiny Feliks Pukło (dziś jedna z ulic nosi jego imię). Wspomagali go w tym dziele zarówno ci wyżej postawieni, jak i zwykli mieszkańcy miasta, którzy rozumieli jednak wagę oświaty i chcieli, aby ich dzieciom żyło się lepiej. Na szczęście wojna o szkołę zakończyła się ich sukcesem. Uroczystość poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego pod budowę siedmioklasowej szkoły powszechnej odbyła się 26X 1930 roku, a już 20 XII 1931 roku została ona oddana do użytku. 
Otrzymała imię Marszałka Józefa Piłsudskiego, a podzielona była na dwie części: męską – SP1 i żeńską SP2. Nowy budynek pomieścił 18 sal lekcyjnych, 1 salę rysunkową, 1 salę do ćwiczeń przy nauce przyrody i salę do robót ręcznych, wszystkie wyposażone w niezbędne pomoce naukowe. Duży ogród umożliwiał uprawę roślin a dwa boiska prowadzenie ćwiczeń cielesnych przy dobrej pogodzie. W 1934 roku wprowadzono koedukację, z której po trzech latach wycofano się.
1 IX 1939 roku po wybuchu wojny okupant wstrzymał naukę w szkole, wznowiono ją z jednoczesnym zakazem nauczania historii i geografii w październiku (1939). Nauka odbywała się co drugi dzień w szkole męskiej i żeńskiej. Pięknie w kartę historii naszej szkoły i nie tylko wpisali się zarówno nauczyciele, jak i uczniowie z rodzicami, podejmując trud i ryzyko tajnego nauczania. Odbywało się ono po domach prywatnych. W 1943 roku w budynku szkoły Niemcy zorganizowali szpital wojskowy, nauka odbywała się w budynku sądu, sali parafialnej i w domach prywatnych.
Po wyzwoleniu Skawiny szkoła nie nadawała się do użytku, zdewastowane sale, popalone p
arkiety, zniszczone instalacje: elektryczna i sanitarna, pozbawione szyb okna. I znów mieszkańcy miasta udowodnili, że dobro szkoły leży im na sercu. Z ogromnym poświęceniem i samozaparciem odremontowali budynek i nauka została wznowiona 15 IX 1945 roku. Niestety po 1945 roku szkoła została pozbawiona swego imienia, najpierw (podczas wojny) wymazał je okupant, później nowe władze państwowe. W 1954 roku w dawnej szkole męskiej utworzono Liceum Ogólnokształcące i do 1963 roku szkoła funkcjonowała jako jedenastolatka. Później szkoły zostały rozdzielone i „podstawówka” otrzymała nr 2, gdyż nr 1 otrzymała nowo wybudowana szkoła pod patronatem TPD (przy ul. Korabnickiej). Dzieci przybywało i konieczna stała się nadbudowa szkoły. Decyzję podjęto w 1965 roku, a nadbudowane trzecie piętro oddano dwa lata później. Prace remontow
e ku uciesze dzieci i utrapieniu nauczycieli były realizowane w trakcie roku szkolnego (dziś nie do pomyślenia). Wielkim wydarzeniem było nadanie szkole nowego imienia. 16 VI 1971 roku szkoła otrzymała imię Kazimierza Wielkiego, które nosi z dumą po dziś dzień. Dwa lata później Prezydium Powiatowej Rady Narodowej przekazało szkole nowy sztandar, niestety nie wiadomo co stało się ze sztandarem szkoły ufundowanym w 1928 roku. Szkoła wrosła w środowisko i mężnie znosiła różnorakie zmiany, jedną z nich było powołanie w 1979 roku przez Kuratorium Oświaty i Wychowania w Krakowie Zespołu Szkół Ogólnokształcących składającego się z SP2, LO i LO dla pracujących. Dwa lata później ZSO rozwiązano i przywrócono wcześniejszy stan rzeczy.
13 XII 1981 rok wprowadzenie stanu wojennego – kolejny raz zostały zawieszone zajęcia w szkole (wcześniej zrobili to Niemcy we wrześniu 1939).Na szczęście wkrótce nauka została wznowiona. Nasza szkoła mimo oddania do użytku innych szkół i nadbudowy, o której pisałam znowu stała się za ciasna. Nie mieścimy się w tzw. „starej” szkole, w 1989 roku uczyliśmy się jeszcze w ośmiu filiach, a liczba uczniów wynosiła 1309. Trudności te nie odbijają się na pracy szkoły, mamy wiele sukcesów, które stały się naszą wizytówką. Oprócz tego bardzo cieszyły nas sukcesy sportowe, byliśmy w czołówce, choć jako jedyna szkoła w mieście nie mieliśmy własnej hali sportowej. Jak napisałam wcześniej losy szkoły są nierozerwalnie splecione z losami miasta, wspólnie przeżywamy wszelkie zmiany, te polityczne również. We wrześniu 1991 roku do szkół wraca religia i zostaje prowadzona sześciostopniowa skala ocen. Rok później po reorganizacji Urząd Miasta przejmuje placówki oświatowe. Jednak historia kołem się toczy, oprócz w/wym. zmian po ponad sześćdziesięciu latach znowu uczymy się w budynku „starej poczty”. W 1994 roku dzięki pomocy UMiG Skawina w szkole otworzono pracownię komputerową. Rok 1999 reforma szkolnictwa wprowadziła w miejsce ośmioklasowej – sześcioklasową szkołę podstawową. Mury szkolne opuścili zarówno ośmio, jak i szóstoklasiści. Ci ostatni będą kontynuować naukę w gimnazjach. Mimo to u nas nadal ciasno, zwłaszcza po zlikwidowaniu SP3 w 2001 roku, wielu rodziców wybrało naszą szkołę dla swoich dzieci. W grudniu tegoż 2001 roku nasza szkoła uroczyście obchodziła swoje siedemdziesięciolecie. Życie toczy się dalej, obecnie posiadamy klasopracownie przedmiotowe, pracownie komputerowe, bibliotekę, świetlicę, stołówkę i wreszcie po latach oczekiwania wymarzoną halę sportową, którą wprawdzie dzielimy z LO i SOSW, ale mamy. Niestety straciliśmy boiska, na których stanęła rzeczona hala i parkingi, jednak nie można mieć wszystkiego. Nauka toczy się na dwie zmiany, ale tylko w budynku głównym, nie uczymy na filiach. W szkole uczą się już sześciolatki i jesteśmy przygotowani na przyjęcie nowych. Do szkoły obecnie uczęszcza 550 uczniów, jej dyrektorem jest p. mgr Halina Buchowska, zatrudnionych jest 55 nauczycieli oraz 18 pracowników administracji i obsługi.
Szkoła Podstawowa nr 2 bierze aktywny udział w życiu środowiska lokalnego. Podejmujemy wciąż nowe wyzwania, zdobywamy certyfikaty. Jednak naszą najlepszą wizytówką są osiągnięcia wychowanków, z których jesteśmy dumni.
Joanna Cholewa
