Z końcem listopada związane jest jedno niezwykle ważne wydarzenie. W nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku w Królestwie Polskim wybuchło powstanie zwane listopadowym. Na kongresie wiedeńskim zostało utworzono Królestwo Polskie, które miało konstytucję nadaną przez cara Aleksandra I. Jednak szybko car zaczął łamać konstytucję co spowodowało opór społeczeństwa polskiego i zaczęły powstawać liczne tajne organizacje.
Zawirowania polityczne w Europie w 1830 roku oraz groźba wykrycia spisku w Szkole Podchorążych przez władzę carską spowodowało, że została podjęta decyzja o wybuchu powstania. Tak oto 29 listopada spiskowcy zaczęli realizować sen o wolnej Polsce.
Powstanie listopadowe nazywane jest niekiedy „powstaniem straconych szans”. Rzeczywiście była realna szansa pokonania armii rosyjskiej na polach bitew. Jednak odwaga, poświęcenie żołnierzy polskich, ich wysiłki zostały zaprzepaszczone przez polityków i generałów, którzy nie wierząc w możliwość powodzenia powstania, bali się zaryzykować i unikali zdecydowanych działań. Walki podczas powstania nie ograniczały się tylko do samego Królestwa, ale także swoim zasięgiem objęły obszary Litwy, Podlasia, Wołynia i Podola. Do walki z armią rosyjską przystępowali Polacy z innych zaborów tworząc oddziały partyzanckie i wspomagając regularne wojsko.
Mimo porażki i wszystkich konsekwencji związanych z upadkiem powstania Polacy pokazali, że najcenniejszą rzeczą dla nich była wolność i niepodległość. Za te dwie rzeczy nasi przodkowie byli gotowi zapłacić każdą cenę nawet jeżeli konieczne było oddanie własnego życia.
Piotr Nawała
